In maart nam ik deel aan een retraite van mijn leraar Nico Tydeman in Vught. Het was een prachtige en inspirerende vierdaagse. Elke ochtend, tijdens een pauze, verzorgde één van de deelnemers een Tibetaanse vorm van yoga, Kum Nye. Subtiel, ontspannend en inzicht gevend. Het bracht me op een heel prettige wijze nog meer wakker in mijn lijf dan de meditatie en de stilte al deed. Na afloop van een van deze yogasessies schreef ik het onderstaande gedicht.
De foto bij dit blog is, net als de foto’s bij de voorgaande twee blogs, van mijn reis naar Australië, afgelopen december.
Lijflijk zijnde
subtiel genot
van existentie
van aanwezig zijnAlomvattend stil geluk
zich uitstrekkend
in de tien richtingen
besloten in dit lijf
Ontspannen en alert
niets te doen
klaar voor alles
wat maar komen wil
Ik weet niets
maar ben zeker
in mijn zijn
en houd niets terug
Dankbaar vertrouwen
vult de ruimte
moeiteloos en grenzeloos
eindeloos subtiel